Herinner je nog de tijd dat Instagram een visueel dagboek was in plaats van rasters vol gesponsorde content en perfecte lichamen? Het lijkt al een eeuwigheid geleden. En hoewel het Instagramfilter er altijd was, ging het een eigen leven leiden. De excitement om nieuwe plaatsen te ontdekken werd overstemd door de stress om de perfecte, bijna ge-airbrushte bikinifoto te maken, cocktail in de hand. En toen kwam corona en daar was niets glamoreus meer aan. Het leven in afzondering was voor iedereen hetzelfde. Of je het nu doorbracht in je poolhouse of je moest het doorbrengen opgesloten in je 4 bij 4 appartement; we verveelden ons allemaal. We hadden geen content meer om te posten dus moesten we leren om ons plezier weer in het alledaagse te zoeken.

Zou de Instagram 'photo dump' trend daar een indirect gevolg van kunnen zijn? In plaats van de perfecte foto te posten, grijpen we weer terug naar het moment. Steeds meer mensen posten eenvoudige kiekjes van roze luchten en post-coronafeestjes die lichtjes out of focus zijn. Het fotograferen van deze momenten kan ons helpen ons te realiseren wat we hebben. Dit zou ook een goede trend kunnen zijn om ons echte lichaam te omarmen. De volgende keer dat je op het strand bent, neem dan een foto. Dijen die elkaar raken, zand in het haar. Je bent (weer) vrij.